Dysk twardy jest istotnym elementem naszego komputera. To również od niego zależy prędkość działania naszego zestawu komputerowego. Często to właśnie on jest przysłowiowym „wąskim gardłem” dla naszego sprzętu. Mimo posiadania szybkiego procesora i wydajnej karty graficznej, to właśnie od niego zależy wczytanie wszystkich niezbędnych plików tak, aby umożliwić korzystanie np. z przeglądarki internetowej. Skoro jest tak ważnym elementem naszego komputera, może warto mu się przyjrzeć i wiedzieć nieco więcej? W tym artykule postaramy się opisać różnice pomiędzy dyskami SSD, SSHD (tak zwane hybrydy) oraz HDD. Zapraszamy do lektury.
Zacznijmy od najwolniejszych oraz najstarszych – dysków HDD.
Jest to pamięć masowa używająca nośnika magnetycznego w celu przechowania danych. Prościej mówiąc, we wnętrzu takie dysku znajdują się talerze (od 3 do 5, choć w niektórych zastosowaniach serwerowych może być ich zdecydowanie więcej), które za pomocą głowicy odczytują oraz zapisują dane. Jest to zdecydowanie najwolniejsza z opisywanych dzisiaj możliwości przechowywania danych. Pliki są rozmieszczone losowo, przez co dostęp do każdego z nich jest dość czasochłonny. Dyski mechaniczne trzeba zatem od czasu do czasu defragmentować co oznacza nic innego jak „układanie” wszystkich plików w zrozumiały dla komputera sposób.
Dyski mechaniczne aktualnie najczęściej wykorzystywane są jako magazyn danych przez ich niską cenę i zdecydowanie wyższą pojemność w stosunku do nowych rozwiązań. Trzeba również zauważyć, iż dyski HDD nie są odporne na uszkodzenia zewnętrzne tj. wstrząsy, pole magnetyczne czy inne. Podczas swojej pracy wydają słyszalne odgłosy głowicy jeżdżącej po talerzach. Zużycie prądu również jest nieco wyższe niż nowszych rozwiązań przez ruchome elementy, które mają większe zapotrzebowanie energetyczne. Właśnie z powodu tych cech dyski HDD są wypierane w świecie laptopów na rzecz dysków SSD, o których będziemy pisać poniżej.
Dyski hybrydowe tak zwane SSHD – najlepszy wybór?
Niestety, temat nie jest taki prosty. Dyski SSHD miały łączyć ze sobą dobrodziejstwa jakie dały nam dyski SSD oraz pojemność znaną z dysków HDD w przyzwoitych pieniądzach. Niestety. Nie ma rzeczy idealnych. Jak działają dyski hybrydowe? Otóż ich budowa dzieli się na dwoje. Zdecydowana większość to zwykły dysk talerzowy, został on jednak rozszerzony o kości NAND znane z dysków SSD o niewielkiej pojemności zazwyczaj 4 do 10GB. Pamięć ta ma służyć ładowaniu najczęściej używanych plików do tej pamięci, zmniejszając czas dostępu do nich, tym samym zwiększając prędkość działania systemu oraz jego responsywność. Dysk posiada własny firmware odpowiedzialny za wybór tych plików, niezależnie od systemu operacyjnego. Zazwyczaj potrzebuje on kilku uruchomień danego programu aby „nauczyć się” pliku odpowiedzialnego za jego pracę.
Pomyślicie dysk idealny – niestety nie. Wszystkie bolączki znane z dysków mechanicznych również tutaj mają miejsce. Praktyczny brak odporności na warunki zewnętrzne, długi czas dostępu do plików znajdujących się poza buforem oprogramowania sterującego czy kompletny brak wpływu kości NAND na prędkość zapisu plików czynią te dyski nieopłacalnymi. Koszt zakupu przy cenach tanich konstrukcji SSD mija się z celem. Coraz więcej użytkowników decyduje się na rozwiązanie SSD na system oraz HDD na dane takie jak filmy czy zdjęcia z wakacji.
Szybkie, odporne i tanie.
Dyski SSD już na dobre zagościły się w naszych komputerach, laptopach czy innych urządzeniach posiadających magazyn danych. Kiedyś drogie, raczej niedostępne dla zwykłego kowalskiego – dzisiaj najtańsze modele kosztują 60 do 100 złotych pozwalając korzystać z dobrodziejstw tej technologii. Tutaj nie mamy do czynienia z talerzami oraz głowicą, a kościami NAND, w których zapisywane są dane. Dostęp do każdej z nich jest taki sam, niezależnie od jej położenia co czyni czas dostępu takim samym. Dysk nie wydaje żadnych dźwięków, jest odporny na wibracje i temperaturę otoczenia. Jest idealnym wyjściem na postawienie systemu operacyjnego, nawet na małej pojemności, a resztę danych możemy trzymać na dysku HDD.
